Termin „poronienie” jest stosowany do opisu ciąży, która kończy się obumarciem i wydaleniem zarodka lub płodu.

Według ogólnie przyjętej definicji zarodek lub płód powinien ważyć mniej niż 500 g co odpowiada ciąży do 22 tygodnia (WHO).

PRZYCZYNY PORONIEŃ

GENETYCZNE – zaburzenia te mogą być przekazane przez jednego z rodziców lub powstać dopiero po zapłodnieniu pod wpływem wielu czynników.

HORMONALNE

• Niewydolność ciałka żółtego
• Zaburzenia funkcjonowania tarczycy
• Zaburzenia funkcjonowania jajników

ANATOMICZNE – związane z narządem rodnym

• Wrodzone wady macicy
• Zrosty wewnątrzmaciczne
• Niewydolność szyjki macicy
• Endometrioza miednicy mniejszej

ZAKAŻENIA

• Chlamydia i Mycoplasma
• Różyczka
• Cytomegalia
• Opryszczka
• Grypa
• Toxoplazmoza
• Infekcje bakteryjne i wirusowe przebiegając z wysoką gorączką

CZYNNIKI IMMUNOLOGICZNE

Płód, czyli małe dzieciątko jest w pojęciu jest w pojęciu immunologicznym allogenicznym przeszczepem z odmiennym składem antygenów obcych dla organizmu matki. To czasami może być przyczyną poronienia.

PRZECIWCIAŁA ANTYFOSFOLIPIDOWE

Uważa się , że te mogą powodować zmiany zakrzepowe w obrębie krążenia maciczno-łożyskowego i doprowadzać do poronień.

CZYNNIKI TOKSYCZNE

• Alkohol
• Zanieczyszczenia chemiczne
• Palenie papierosów
• Zanieczyszczenia powietrza

CHOROBY METABOLICZNE

• Ciężkie choroby nerek
• Ciężkie choroby wątroby
• Wady serca
• Cukrzyca
• Niedoczynność tarczycy

CZYNNIK MĘSKI

Zarówno hiperspermia – czyli większa ilość plemników, jak i oligospermia może być przyczyną utraty ciąży.

CZYNNIKI NIEZNANE– Kiedy nie możemy ustalić przyczyn

Jak widać przyczyn poronień może być bardzo wiele. Dlatego należy dokładnie zbadać obydwoje rodziców. Pamiętajmy jednak, że około 15-20% ciąż ulega samoistnemu poronieniu. Ryzyko to zwiększa się wraz z wiekiem matki. U kobiet po 35 roku życia wynosi ok 30%, natomiast powyżej 40 roku – 50%. Ponieważ poronienie to bardzo bolesne zdarzenie w życiu każdej kobiety musimy je rozpatrywać pod kątem nie tylko medycznym, ale również społecznym i rodzinnym. Uważa się, że pacjentka, która przeszła 1 poronienie powinna być uspokojona, bo ryzyko kolejnego niepowodzenia nie jest duże. Jeżeli natomiast kobieta straciła 2 lub więcej ciąż powinna być poddana szczegółowym badaniom.